Ποιές είναι οι επιτυχημένες πρακτικές εκπροσώπησης και επιρροής τόσο στα Ελληνικά θεσμικά όργανα όσο και στα Ευρωπαϊκά; Μπορούν οι «μικροί» να εκπροσωπηθούν με επιτυχία στις Βρυξέλλες; Ποιό είναι σήμερα το βέλτιστο μοντέλο διαβούλευσης; Τα παραπάνω, είναι μερικά από τα ερωτήματα που έθεσε το 1ο Public Affairs Forum το οποίο διοργανώθηκε από το MarketingWeek στις 15 Απριλίου, με στόχο να φωτίσει την πιο «παρεξηγημένη» για τα ελληνικά δεδομένα λειτουργία επικοινωνίας: Τη λειτουργία του Lobbying και των Public Affairs. Καθώς η Ελλάδα καλείται να αλλάξει δραστικά και να επαναρυθμίσει πλαίσιο και κανόνες που διέπουν τις σχέσεις του κράτους με κάθε επαγγελματική και κοινωνική ομάδα, η διαδικασία της διαβούλευσης και διαπραγμάτευσης έρχεται στο προσκήνιο περισσότερο επίκαιρη από ποτέ.

Η ώριμη διεθνής εμπειρία, αλλά και η αποτύπωση της ελληνικής πραγματικότητας όπως τη μετέφεραν οι εκπρόσωποι φορέων υψηλά ρυθμιζόμενων κλάδων, έθεσε τις βάσεις για μια συζήτηση με στόχο τη δημιουργία και στην Ελλάδα ενός δομημένου πλαισίου Public Affairs. Όπως προέκυψε από τις εισηγήσεις, τόσο ο επιχειρηματικός κόσμος όσο και η κοινωνία των πολιτών, έχουν άμεση ανάγκη από τη θέσπιση κανόνων και διαφάνειας σε κάθε έκφανση διαπραγμάτευσης με το κράτος και τις κυβερνήσεις, εάν το ζητούμενο είναι η ανάπτυξη και η έξοδος από την κρίση. Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση που διατυπώθηκε για συνεργασία όλων των φορέων στην κατεύθυνση της άσκησης πίεσης για την εγκαθίδρυση ενός τέτοιου μοντέλου, αποτελεί ίσως ένα από τα πιο χρήσιμα αποτελέσματα του συνεδρίου, αν φυσικά καταφέρει να βρει το δρόμο προς την υλοποίησή της…

Περισσότερη διαφάνεια
Η λέξη «κλειδί» για τη σύγχρονη πρακτική Public Affairs είναι η λέξη διαφάνεια, καθώς αποτελεί όλο και πιο έντονα το ζητούμενο φορέων, θεσμικών εκπροσώπων αλλά και κοινού. Αυτό τόνισε η Karen Massin, Διευθύνουσα Σύμβουλος της Burson-Marsteller Brussels. «Σήμερα, οφείλουμε να λαμβάνουμε ως δεδομένο πως, οτιδήποτε λέμε και γράφουμε, είναι δημόσιο. Πρέπει να ξεπεράσουμε το φόβο της διαφάνειας», είπε χαρακτηριστικά. Η ίδια ανέλυσε όλη την πολύπλοκη διαδικασία μέσω της οποίας οι Βρυξέλλες νομοθετούν και λαμβάνουν αποφάσεις, αναδεικνύοντας τον καίριο ρόλο των Συμβούλων.

Έγκαιρη συμμετοχή στο διάλογο, διαμόρφωση συμμαχιών με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, επιστημονική τεκμηρίωση θέσεων αλλά και χρήση νέων επικοινωνιακών τεχνικών (social media) και δημιουργικότητας, είναι τα βασικά συστατικά μιας επιτυχημένης καμπάνιας Public Affairs. «Η επιτυχία του Instagram μας λέει ότι στην καρδιά των ενεργειών Public Affairs το 2016, έχουμε ανάγκη από ελκυστικό και “shareable” οπτικό υλικό, ώστε να παρακινήσουμε το διάλογο του κοινού», επεσήμανε. Επίσης, αναφέρθηκε στην ανάγκη μέτρησης της αποτελεσματικότητας.

Σε πλήρες νομοθετικό κενό
Για τη λειτουργία των Public Affairs στην Ελληνική πραγματικότητα και τα βασικά ζητούμενα των επαγγελματιών Συμβούλων του χώρου μίλησε ο Γιώργος Λυμπέρης, εκπροσωπώντας ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής τον τομέα Δημοσίων Σχέσεων της ΕΔΕΕ. Όπως είπε, ο τομέας Public Affairs στην Ελλάδα λειτουργεί σε πλήρες νομοθετικό κενό, με απουσία κανόνων και διαφάνειας, απαξίωση του θεσμού και έντονη δυσπιστία της κοινωνίας έναντι της συγκεκριμένης επικοινωνιακής πρακτικής. Η διαμόρφωση νομοθετικού πλαισίου Public Affairs είναι όμως απαραίτητη, ούτως ώστε να υπάρχει διαφάνεια και έλεγχος, αποτελεσματικότερη επικοινωνία, ισότητα ευκαιριών πρόσβασης στα κέντρα λήψης αποφάσεων, καθώς και προστασία από «αλεξιπτωτιστές» στο συγκεκριμένο τομέα.

Όπως είπε, η νομοθεσία θα πρέπει να προβλέπει τη δημιουργία μητρώου επαγγελματιών Public Affairs με καθαρό ποινικό μητρώο αλλά και ασυμβίβαστο με άλλες ιδιότητες (πχ δημόσιων λειτουργών), καθώς και τη θέσπιση κώδικα δεοντολογίας. Ειδικότερα, ο Κώδικας θα πρέπει να προβλέπει ετήσια αναφορά δραστηριοτήτων, διαφάνεια, απαγόρευση δώρων, αθέμιτων πιέσεων και χρηματοδότησης κομμάτων, ακρίβεια πληροφόρησης, εμπιστευτικότητα και ορθές πρακτικές. Παράλληλα, στις υποχρεώσεις των δημοσίων λειτουργών σε ένα υγιές πλαίσιο lobbying, εντάσσεται η παραλαβή αιτημάτων και προτάσεων, η δημοσιοποίηση επαφών και η εξασφάλιση πρόσβασης σε πληροφόρηση.

Στην Ελλάδα, η «θεσμική» επιβίωση είναι αδύνατη
Η συζήτηση «άναψε» όπως ήταν αναμενόμενο, όταν στράφηκε στην αποτύπωση της ελληνικής πραγματικότητας μέσα από την εμπειρία υψηλά ρυθμιζόμενων κλάδων. Οι Γιώργος Στεφανόπουλος, Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Εταιρειών Κινητής Τηλεφωνίας (ΕΕΚΤ), Γιάννης Σύρρος, Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών (ΣΕΠΕ), Μιχάλης Χειμώνας, Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Εταιριών (ΣΦΕΕ), Μαργαρίτα Αντωνάκη, Γενική Διευθύντρια της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) και Μανώλης Δραϊνάκης, Γενικός Διευθυντής της Ένωσης Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ), κατέθεσαν τις απόψεις τους στο πλαίσιο δύο πάνελς, που συντόνισε ο Δημήτρης Κωνσταντέλλος, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Public Affairs Forum.

Οι συνομιλητές φάνηκε να συγκλίνουν στην άποψη της καταστρεπτικής για την επιχειρηματικότητα και τα συμφέροντα όλων των κλάδων έλλειψης οργανωμένου θεσμικού πλαισίου διαλόγου και διαβούλευσης με τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Γ. Στεφανόπουλος, ο κλάδος της κινητής τηλεφωνίας –όπως και άλλοι κλάδοι- έχει προσπαθήσει να αυτορυθμιστεί, φτιάχνοντας τον δικό του κώδικα δεοντολογίας, με ελέγχους από ανεξάρτητο φορέα για τον τρόπο επικοινωνίας του κλάδου, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να είναι αρκετό όταν από την άλλη πλευρά υπάρχει έλλειψη θεσμικής συνέπειας.

«Μέσα σε 15 χρόνια έχουμε διαβουλευθεί με 7 διαφορετικούς πρωθυπουργούς, συν βέβαια όλες τις αλλαγές σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων και άλλων δημόσιων λειτουργών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Σύρρος, τονίζοντας ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη η χάραξη σε βάθος χρόνου στρατηγικής, με σημαντικές απώλειες τόσο για την επιχειρηματικότητα, όσο και για την κοινωνία. Τις απώλειες ευκαιριών ανάπτυξης λόγω έλλειψης σε βάθος χρόνου οργανωμένου θεσμικού διαλόγου τόνισε και ο Μιχάλης Χειμώνας, αναφέροντας ως παράδειγμα τις κλινικές μελέτες, που για την Ελλάδα αντιπροσωπεύουν μια αγορά 80 εκατ. ευρώ το χρόνο, όταν σε άλλες χώρες με κατάλληλα διαμορφωμένο περιβάλλον, ανέρχονται σε 1 δις. ευρώ για το Βέλγιο και 600 εκατ. ευρώ για την Ουγγαρία.

Για… ρυθμιστικό τσουνάμι στο χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών λόγω της κρίσης έκανε λόγο η Μαργαρίτα Αντωνάκη, τονίζοντας ότι η ΕΑΕΕ προσπαθεί να διαμορφώνει τεκμηριωμένες απόψεις για τις επικείμενες νομοθεσίες και να τις επικοινωνεί στα Ευρωπαϊκά κέντρα από τα οποία προκύπτει κυρίως ο μεγάλος όγκος ρύθμισης: «Είναι σημαντικό αυτός που νομοθετεί να γνωρίζει, να ακούει γνώμες και επιχειρήματα», τόνισε, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι στην Ελλάδα οι διαδικασίες είναι λιγότερο θεσμοθετημένες και στηρίζονται περισσότερο στις προσωπικές σχέσεις.

Όπως είπε, χρειάζεται υπομονή και επιμονή, με στοιχειοθετημένα επιχειρήματα. Το πρόσφατο παράδειγμα της ρύθμισης του τηλεοπτικού τοπίου μετέφερε από την πλευρά του ο Μ. Δραϊνάκης, αναφερόμενος στην επί σειρά ετών καλλιέργεια μύθων για τις δυνατότητες πρόσβασης στα κέντρα λήψης αποφάσεων που έχουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί, καθώς και για τη στενή τους συνάφεια με τις κυβερνήσεις: «Είναι αυτοί οι μύθοι που καθιστούν τα κανάλια εύκολο στόχο», τόνισε, αναφερόμενος στη «θεωρητική», μόνο, δυνατότητα για δομημένη και ουσιαστική διαβούλευση. Όπως είπε, η στρατηγική που επέλεξε η ΕΙΤΗΣΕΕ είναι αυτή της διαφάνειας, με την άμεση απάντηση και τοποθέτηση σε όλες τις εξελίξεις: «Δεν αφήνουμε τίποτε αναπάντητο», τόνισε χαρακτηριστικά. Οι συνομιλητές συνέκλιναν στην άποψη ότι τίθεται θέμα «θεσμικής επιβίωσης», τονίζοντας ότι οι επιχειρηματικοί κλάδοι οφείλουν να επιμείνουν στη διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου, στη λογική των «υπεύθυνων πολιτών».


Από την πλευρά των Συμβούλων Public Affairs, την άποψή τους στη συζήτηση κατέθεσαν οι Karen Massin, CEO Burson-Marsteller Brussels, Maria Skordialos, Participatory Leadership & Public Engagement Specialist της One Team sa και Στέλιος Ζωντός, Managing Director της Gravity The Newtons. «Είμαστε μια κοινωνία χαμηλής εμπιστοσύνης προς τους θεσμούς», ανέφερε ο Στέλιος Ζωντός, «είτε έχουμε ρόλο στα πράγματα, είτε όχι».

Όπως είπε, το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι ένα σύστημα σχετικά νέο και έντονα συγκρουσιακό, το οποίο δεν διαμόρφωσε θεσμούς και διαδικασίες διαβούλευσης. Πως πρέπει λοιπόν να συμπεριφερθούν οι ενδιαφερόμενες πλευρές και τι πρέπει να κάνουν; Σύμφωνα με τον ίδιο, οφείλουν να λειτουργούν με διαφάνεια και αντικειμενικότητα και να θέτουν συγκεκριμένους στόχους, αλλά όχι σε συνθήκες εργαστηρίου: «Πρέπει να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι το πολιτικό σύστημα και να μην αγνοείς τις κοινωνικές πραγματικότητες», υπογράμμισε. «Ο στόχος μας πρέπει να είναι να ξαναβάλουμε τη χώρα σε μια κανονικότητα».

Τέλος, αφουγκραζόμενες την αγωνία των κλαδικών εκπροσώπων για την έλλειψη θεσμικού πλαισίου, τόσο η Karen Massin όσο και η Maria Skordialos, έκαναν λόγο για ανάγκη συνεργασίας μεταξύ των κλαδικών φορέων, ώστε να ασκηθεί πίεση στις κυβερνήσεις: «Αναγκάστε τις κυβερνήσεις σας να σας ακούσουν, σχηματίστε συμμαχίες και πιέστε όλοι μαζί για την θεσμική αναβάθμιση που έχετε ανάγκη», τόνισαν. Η Maria Scordialos αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη εμπλοκής και εποικοδομητικής συμμετοχής των ίδιων των πολιτών όχι μόνον στο επίπεδο των παραπόνων, αλλά και των ιδεών: «Αντλήστε από το ανθρώπινο κεφάλαιο, συνενώστε τις δυνάμεις της αγοράς και δημιουργήστε την πίεση εκείνη που θα επιφέρει τη γεφύρωση του θεσμικού κενού στη χώρα σας», τόνισε.

Κωστής Χατζηδάκης: Δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό…
Την άποψη από τη σκοπιά του policy maker κατέθεσε στο συνέδριο ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης, ένας πολιτικός με μακρά εμπειρία σε ευρωπαϊκά και ελληνικά θεσμικά όργανα. Στην συζήτηση επί σκηνής που είχε με τον Δημήτρη Κωνσταντέλλο, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου, ο Κωστής Χατζηδάκης αναφέρθηκε στις άυλες, ηθικές αξίες οι οποίες πρέπει να διέπουν κάθε διαβούλευση και οι οποίες δεν επιβάλλονται μέσα από κανονιστικά πλαίσια. Συμφώνησε ωστόσο ότι η εποχή καλεί για οργανωμένο και συστηματικό διάλογο, τονίζοντας ότι οι καλές πρακτικές και τα παραδείγματα υπάρχουν εκεί έξω και δεν χρειάζεται κανείς να «ανακαλύψει τον τροχό».

Παράλληλα, στηλίτευσε τη διαχρονική πρακτική της εκμετάλλευσης των διαδικασιών διαβούλευσης από ομάδες συμφερόντων ώστε να παρεμποδίζεται το οποιοδήποτε αποτέλεσμα, υπογραμμίζοντας ότι η συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται σε «εκβιαστικό κλίμα», όπως συχνά συμβαίνει στην ελληνική πραγματικότητα. Όσον αφορά στο ποιες πρέπει να είναι οι προσδοκίες από τον policy maker, ο Κ. Χατζηδάκης στάθηκε αρκετά στην ανάγκη της στοιχειώδους αντίληψης της πραγματικότητας, στη θεσμική συμπεριφορά, αλλά και στη προσωπική αξιοπρέπεια και αυτοπεριορισμό, ως βασικά στοιχεία για την επίτευξη ουσιαστικού διαλόγου.

Ο ρόλος της επιχείρησης στη θεσμική διαβούλευση
Μέσα από το παράδειγμα ενός κλάδου με ιδιαίτερα έντονες ρυθμιστικές πιέσεις, όπως αυτός της Υγείας, η Ιωάννα Ρούμπου, Head Patient Access & Public Affairs της Novartis, ανέλυσε τον τρόπο με τον οποίο μία επιχείρηση αντιλαμβάνεται οργανωμένα και με αίσθημα ευθύνης τον θεσμικό της ρόλο. Η Ι. Ρούμπου περιέγραψε κατ’ αρχάς το ιδιαίτερα περίπλοκο και απρόβλεπτο περιβάλλον της ελληνικής πραγματικότητας.

Ενδεικτικοί είναι οι αριθμοί των… νομοθετημάτων που ορίζουν κάθε φορά το χώρο της Υγείας: 33 νομοθετικές πράξεις το 2012, 26 το 2014 και 34 το 2015. Στόχος μέσα από τη διαδικασία Public Affairs είναι η συνεισφορά στη διόρθωση των στρεβλώσεων, η δημιουργία θεσμικού πλαισίου με επίκεντρο τον ασθενή και η διαμόρφωση ενός βιώσιμου συστήματος και, κατά συνέπεια, βιώσιμου επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Όπως είπε, στο πλαίσιο αυτό, η διαδικασία των Public Affairs δεν είναι απλά η «χειραψία», αλλά η τέχνη της επικοινωνίας σε ένα σύστημα γεμάτο αλληλεπιδράσεις, με πλήθος εσωτερικών και εξωτερικών stakeholders. «Στο παρελθόν, οι εταιρείες συχνά δρούσαν έχοντας περιορισμένη αλληλεπίδραση με ομάδες πέραν των άμεσων πελατών τους.

Σήμερα, όλο και περισσότερες επιχειρήσεις αντιλαμβάνονται ότι λειτουργούν μέσα σε ένα δυναμικό σύστημα, όπου η αλληλεπίδραση με διαφοροποιημένες ομάδες συμφερόντων είναι βασική για την επιχειρηματική επιτυχία», εξήγησε. Όπως είπε, ενώ κάποιες ομάδες stakeholders έχουν ένα συγκεκριμένο ζητούμενο για ένα συγκεκριμένο θέμα, τις περισσότερες απασχολούν πολλά διαφορετικά ζητήματα: «Η τοποθέτηση των ορίων του ρόλου και των ευθυνών μας έναντι των ομάδων αυτών, είναι συχνά αντικείμενο διαλόγου και διαπραγμάτευσης», τόνισε. Οι πυλώνες πάνω στους οποίους η Novartis χτίζει τη δράση της σε επίπεδο Public Affairs, είναι αυτοί της διαφάνειας, συνέπειας, διαλόγου και επανάληψης.

Δύο cases από την ελληνική πραγματικότητα
Από πλευράς επιχειρήσεων, στο συνέδριο παρουσιάσθηκαν επίσης δύο από τα μεγαλύτερα case studies της ελληνικής πραγματικότητας όσον αφορά στη διαχείριση σχέσεων με τοπικά κοινά και θεσμούς, της Ελληνικός Χρυσός με εισήγηση του Διευθύνοντος Συμβούλου Μιχάλη Θεοδωρακόπουλου και της TΕΜΕΣ (Costa Navarino) με τη συμμετοχή του Αντιπροέδρου, Νίκου Κατσικερού.

Όπως τόνισε ο Μ. Θεοδωρακόπουλος, η Ελληνικός Χρυσός είναι μία τεράστια επένδυση συνολικού ύψους 1,5 δις δολαρίων, η οποία όμως είχε να αντιμετωπίσει την «κληρονομιά» των προηγούμενων μη επιτυχημένων διαχειρίσεων, ένα ήδη διαμορφωμένο αρνητικό κλίμα, γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και φυσικά την διάσταση της πολιτικής «εκμετάλλευσης» του θέματος. Η εταιρεία αντιμετώπισε την κατάσταση πάνω σε μία στρατηγική τριών πυλώνων: Έθεσε στο επίκεντρο το περιβάλλον με συγκεκριμένες δράσεις (όπως η απελευθέρωση της παραλιακής ζώνης και η κατασκευή οδικής σήραγγας για να μην επιβαρύνεται το οδικό δίκτυο), τις σχέσεις με την τοπική κοινωνία (διαβούλευση, ενημέρωση, διαρκής διάλογος) και την οικονομική και κοινωνική συνεισφορά, με ενδεικτικό αποτέλεσμα τη δημογραφική και οικιστική ανάπτυξη στα Μαδεμοχώρια. Σύμφωνα με τον ίδιο, η διαφάνεια, η ανοιχτή επικοινωνία, η επιμονή και η εξωστρέφεια ήταν οι παράγοντες που οδήγησαν στην αντιστροφή του αρνητικού κλίματος, ξεκινώντας από την τοπική κοινωνία.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Νίκος Κατσικερός, περιέγραψε τη μεγαλόπνοη ιδέα και το όραμα της Costa Navarino, που γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με σκοπό να καταστεί μια ποιοτική επένδυση, που θα τοποθετούσε τη Μεσσηνία στο παγκόσμιο τουριστικό χάρτη. Το 1997 έχοντας ήδη αγοράσει μεγάλο τμήμα της απαιτούμενης γης, ο Καπετάν Βασίλης ίδρυσε την ΤΕΜΕΣ η οποία ανέλαβε την υλοποίηση του οράματος. Όπως ανέφερε ο Νίκος Κατσικερός, η επιτυχία στηρίχθηκε στην ανάπτυξη ουσιαστικών σχέσεων με την τοπική κοινωνία και στην κοινωνική υπευθυνότητα, μέσα από τις αρχές που έθεσε ο ίδιος ο ιδρυτής.

Αθήνα-Βρυξέλλες: Παιχνίδια ισχύος
Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα στάθηκε και η παρουσίαση του Teemu Lehtinen, Senior Policy Adviser Remote Gambling Association, καθώς συνδύασε την εμπειρία εκπροσώπησης συμφερόντων τόσο από πλευράς Βρυξελλών όσο και Αθήνας, πάνω στο «καυτό» θέμα της ρυθμιστικής διαδικασίας των online τυχερών παιχνιδιών. Μέσα από μία τόσο μακρά, επίπονη και περίπλοκη διαδικασία διαβούλευσης και ρύθμισης, μπορούν να προκύψουν συμπεράσματα που ίσως εξηγούν την αδυναμία συνεννόησης Αθήνας-Βρυξελλών που τόσο έντονα ζούμε τα τελευταία χρόνια: «Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, οφείλουμε να έχουμε υπόψη ότι οι δύο πλευρές συχνά δεν γνωρίζουν καλά η μία την άλλη.

Η Ελλάδα για παράδειγμα υποτιμά την επιρροή της Ευρώπης στη ρυθμιστική διαδικασία, ή δεν γνωρίζει επαρκώς πως δουλεύει το σύστημα. Για τους Ευρωπαίους, η Ελλάδα παραμένει ένα μυστήριο, ένα μέρος απρόβλεπτο που δουλεύει με περίεργους τρόπους», ανέφερε ο Teemu Lehtinen. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι όλα στην Ελλάδα δουλεύουν με… αργούς ρυθμούς, εκτός κι αν πρόκειται για παραμονή κάποιας αργίας: «Να είστε σε επιφυλακή στις 15 Αυγούστου, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα!», τόνισε με σκωπτική διάθεση, συμβουλεύοντας επίσης τους υποψήφιους επενδυτές της Ελλάδας, να έχουν υπομονή και να είναι προετοιμασμένοι για «long game».

Διεθνή best practices
Το περιεχόμενο του συνεδρίου ολοκλήρωσαν οι παρουσιάσεις μέσω skype των Andras Baneth, Director, Public Affairs Council, European Office και Εντυ Ζεμενίδης, Executive Director του Hellenic American Leadership Council (HALC). Ο Andras Baneth διευθύνει το ευρωπαϊκό τμήμα του μεγαλύτερου παγκόσμιου δικτύου επαγγελματιών public affairs, με έδρα την Ουάσιγκτον και περισσότερους από 640 εταιρίες και 7000 επαγγελματίες. O Εντυ Ζεμενίδης διευθύνει το Hellenic American Leadership Council, το «νέας γενιάς» δίκτυο επιρροής ελληνικών συμφερόντων στις ΗΠΑ, όπου πρόσφατα, μετά από πρόσκληση του Λευκού Οίκου, έθεσε την ελληνική ατζέντα θεμάτων υπόψη του Αμερικανού Αντιπροέδρου. Αμφότεροι, παρουσίασαν ολοκληρωμένες τεχνικές και μεθοδολογίες εκπροσώπησης και εντοπισμού ευκαιριών μέσω της κατανόησης του διεθνούς περιβάλλοντος, δίνοντας έμφαση στις παραμέτρους της συνεργασίας, της χάραξης στρατηγικής αλλά και της μέτρησης των αποτελεσμάτων όλων των ενεργειών σε μία καμπάνια Public Affairs.

Litigation ή Public Affairs: Μία ενοποιημένη προσέγγιση
Στο πλαίσιο του συνεδρίου, ανακοινώθηκε και η συνεργασία της εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων Gravity The Newtons, με την εταιρεία Alber & Geiger στον τομέα των Public Affairs. Η Alber & Geiger αποτελεί έναν οίκο πολιτικού lobbying και ένα ηγετικό ευρωπαϊκό δικηγορικό γραφείο στον τομέα των government relations. Απαρτίζεται από πρώην ηγετικά στελέχη της ΕΕ, πολιτικούς και δικηγόρους, ενώ διαθέτει γραφεία σε Βρυξέλλες, Βερολίνο, Λονδίνο και Ουάσινγκτον. Στο πλαίσιο αυτό, ο Albi Alla, Associate της Alber & Geiger, μετέφερε στους συνέδρους την εμπειρία της διαφορετικής προσέγγισης στο χώρο των Public Affairs μέσω της χρήσης ένδικων μέσων, ή μέσω των πρακτικών του lobbying. Αντλώντας παραδείγματα από την εμπειρία εκπροσώπησης ευρωπαϊκών και διεθνών συμφερόντων για ένα ευρύ φάσμα ευρωπαϊκών θεμάτων, ο Albi Alla έθεσε το πλαίσιο της ευρύτερης προσέλκυσης υποστήριξης μέσω του lobbying, πάνω όμως στη βάση της νομικής τεκμηρίωσης και εκπροσώπησης.

Ο ελέφαντας είναι μέσα στο δωμάτιο
Ένα διαφορετικό παράδειγμα, της επιτυχίας μέσα από την αποτυχία, έφερε στο συνέδριο ο Σωτήρης Ράπτης, Policy Officer for Shipping, Transport & Environment (T&E). Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στην καμπάνια «The elephant in the room» που ανέπτυξε η T&E, στο δρόμο προς τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Η T&E αποτελεί την ευρωπαϊκή ομοσπονδία των περιβαλλοντικών οργανώσεων που επιδιώκουν βιώσιμες μεταφορές, η οποία μέσα από τη συγκεκριμένη καμπάνια, στόχευε στο να συμπεριληφθούν στη συμφωνία για την κλιματική αλλαγή οι δύο «ελέφαντες» των παγκόσμιων μεταφορών: Ναυτιλία και Αεροπλοΐα. Η καμπάνια χρησιμοποίησε δημιουργικό τρόπο προσέγγισης, εμπλοκής του κοινού και άσκησης πίεσης στο δρόμο προς τη συμφωνία, ωστόσο, ενώ όλα έδειχναν ότι Ναυτιλία και Αεροπλοΐα θα συμπεριλαμβάνονταν στο τελικό κείμενο διαπραγμάτευσης, τελικά απαλείφθηκαν λίγες μέρες πριν.

«Σε μια πρώτη ανάγνωση, πρόκειται για μία αποτυχία, ωστόσο υπήρξαν και θετικά αποτελέσματα», τόνισε ο Σ. Ράπτης. Έχοντας χτίσει αναγνωρισιμότητα, η εξέλιξη αυτή προκάλεσε έντονη αρνητική δημοσιότητα για τους δύο κλάδους και απογοήτευση των πολιτών, που μεταφέρθηκε ως πίεση στους policy makers: Η Ευρώπη απεύθυνε αυστηρές συστάσεις στους δύο αυτούς κλάδους στο ζήτημα της πληρωμής φόρων καυσίμων, ενώ οι δύο μεγαλύτερες ναυτιλιακές ενώσεις αναγκάστηκαν να τοποθετηθούν. Σύμφωνα με τον Σ. Ράπτη, στη διαδικασία των Public Affairs, η ουσία βρίσκεται ακριβώς στην ανάδειξη ενός θέματος, με τα θετικά αποτελέσματα συχνά να καταγράφονται αρκετά μεταγενέστερα από την εκπόνηση των ενεργειών.