Τον τελευταίο καιρό δημοσιεύτηκαν πολλά άρθρα για τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που παρουσιάζει ο ΘΕΣγάλα, ο συνεταιρισμός από τη Λάρισα που έγινε γνωστός μέσα από την καινοτόμο ιδέα των ΑΤΜ γάλακτος.

Τα περισσότερα φαίνεται πώς  αντιμετωπίζουν το θέμα μάλλον επιδερμικά. Επικεντρώνονται σε θέματα οικονομικών στοιχείων αμελώντας να μπουν στην  ουσία: Την πραγματική αξία της επιχείρησης για τους καταναλωτές. Η αποστολή μιας επιχείρησης καταναλωτικών αγαθών, η πρότασή της απέναντι στους καταναλωτές, δεν μπορεί παρά να είναι ο σημαντικότερος  λόγος ύπαρξης της και βασικός παράγοντας που την κρατάει υγιή.

Παρακολουθώ την πορεία του ΘΕΣγάλα σχεδόν από την έναρξή του, ως ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον πείραμα στο χώρο του μάρκετινγκ. Υπήρχαν σημεία που φαίνονταν να είχαν μια σχετική κίνηση, υπήρχαν και σημεία που έδιναν εικόνα ερημιάς. Συζητούσα το θέμα με φίλο marketer ο οποίος δηλώνει έκπληκτος από την αποτυχία του, αφού «ο ΘΕΣγάλα είναι μια επιχείρηση που, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει συνήθως στους συνεταιρισμούς – έχει ακολουθήσει τα βασικά του μάρκετινγκ: Κανένα από τα 4 P’s του Kotler, δεν έχει αγνοηθεί.

Προϊόν, τιμή, διανομή και προώθηση όλα δείχνουν να έχουν μια κάποια σκέψη από πίσω. Και η υλοποίηση δείχνει προσεγμένη και επαγγελματική, τόσο σε επίπεδο κατασκευών και εγκαταστάσεων όσο και σε επίπεδο ταυτότητας». Προσωπικά, δεν εξεπλάγην. Είχα ακούσει κάποιους φίλους να ορκίζονται στην ποιότητα των προϊόντων, είχα ακούσει και άλλους που θεωρούσαν ως ταλαιπωρία τη διαδικασία αγοράς, μεταφοράς, αποστείρωσης των γυάλινων φιαλών, κ.ο.κ.

Με προβλημάτιζε και ο χρόνος λανσαρίσματος που συνέπεσε με τα προβλήματα της γαλακτοβιομηχανίας και τις διάφορες τάσεις διατροφής που δεν ευνοούσαν το γάλα, με προβλημάτιζε και η ανασφάλεια που γεννούσε η «χύμα» διάθεση του βασικού προϊόντος. Παρ’όλα αυτά ήλπιζα στην επιτυχία του- θα ήταν ωραίο παράδειγμα για άλλους συνεταιρισμούς.

Ένα κύριο πρόβλημα των συνεταιρισμών είναι ότι συνήθως υπάρχουν για να διαθέτουν το προϊόν της παραγωγής των μελών τους και σκέφτονται λιγότερο τις ανάγκες της αγοράς και των καταναλωτών.  Όμως στους καιρούς του τεράστιου ανταγωνισμού, τα 4 P’s δεν μπορούν να  λειτουργούν ανεξάρτητα από τις ανάγκες και τις στάσεις του καταναλωτή.

Χωρίς marketing insights, μεθοδικό STP (Segmentation-Targeting-Positioning), ξεκάθαρο brand purpose, χωρίς μίγμα και πλάνο μάρκετινγκ μελετημένα στην τελευταία τους λεπτομέρεια, η καινοτομία δεν οδηγεί πουθενά. Έχω την εντύπωση ότι σε αυτά υστέρησε ο ΘΕΣγάλα. Δεν έχει καταφέρει ακόμα να αρθρώσει μια πραγματικά πειστική και παρακινητική πρόταση προς τον καταναλωτή. Ελπίζω να μην είναι αργά και να καταφέρει να το κάνει στο μέλλον.