Στο προηγούμενο τεύχος αναφερθήκαμε στην επιρροή που έχουν οι προσδοκίες μας στην πραγματικότητα που βιώνουμε.

Με άλλα λόγια, πόσο σημαντικό ρόλο παίζει το τι περιμένουμε να βιώσουμε, στο τι βιώνουμε τελικά. Σε αυτό θα σας αποδείξω πόσο σημαντικό είναι αυτό το insight στη δουλειά σας. Φανταστείτε ότι θέλετε να επηρεάσετε κάποιον να φάει γιαούρτι. Ποιο στάδιο της διαδικασίας πιστεύετε ότι θα τον ενεργοποιήσει περισσότερο; Το να δει τη συσκευασία, να τη σηκώσει, να την ανοίξει, να βάλει το κουτάλι μέσα και να ανακατέψει, να το μυρίσει, να φάει την πρώτη κουταλιά ή να φάει τη δεύτερη;

Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από σας σκεφτήκατε την πρώτη κουταλιά ή το κουτάλι που μπαίνει στη συσκευασία. Πέσατε όμως τελείως έξω. Σε μια νευροεπιστημονική έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την NeuroFocus με χρήση ηλεκτρονικών εγκεφαλογράφων αποδείχθηκε ότι το στάδιο που ενεργοποιεί τον εγκέφαλό μας περισσότερο απ’ όλα είναι η στιγμή που ανοίγουμε τη συσκευασία αφαιρώντας το κάλυμμα. Αυτό το εύρημα συμβαδίζει με πολλά παρόμοια ευρήματα νευροεπιστημονικών πειραμάτων που ουσιαστικά αποδεικνύουν ότι το κέντρο επιβράβευσης του εγκεφάλου μας ενεργοποιείται ιδιαίτερα από τις προσδοκίες.

Είναι η επιβράβευση που περιμένουμε που έχει αξία και πρακτικά οδηγεί στην αγορά. Το οποίο δεν είναι καθόλου περίεργο αν αναλογιστούμε ότι αποφασίζουμε για την αγορά πριν καταναλώσουμε ένα προϊόν και συνεπώς το μόνο στοιχείο που έχουμε διαθέσιμο είναι οι προσδοκίες μας. Και οι προσδοκίες μας μπορεί να είναι αρκετά «αφηρημένες». Όπως αναφέρει και ο Phil Barden στο βιβλίο του Decoded, «οι έφηβοι που χρησιμοποιούν Axe δεν καταλήγουν απαραίτητα να κατακτούν τα πιο ελκυστικά κορίτσια, ούτε βλέπουν αγγέλους να πέφτουν από τον ουρανό όταν βάζουν το προϊόν στο σώμα τους. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να αγοράζουν το προϊόν».

Ο κόσμος του marketing είναι γεμάτος τέτοια παραδείγματα όπου μάρκες υπόσχονται πράγματα που είναι ξεκάθαρο εξαρχής ότι δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν. Ο λόγος που αυτό λειτουργεί είναι γιατί, όπως έχουμε πει επανειλημμένως, δεν είμαστε λογικά όντα. Φυσικά και δεν μπορούμε να πάρουμε δύναμη για να συνεχίσουμε τρώγοντας ένα Snickers, αλλά εκείνη τη στιγμή αυτό νιώθουμε. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει κι ένας marketing expert της Harley Davidson για την μάρκα του, «αυτό που πουλάμε είναι η δυνατότητα για έναν λογιστή 43 χρόνων να ντυθεί με μαύρα δερμάτινα, να οδηγήσει μέσα από μικρά χωριά και να κάνει τον κόσμο να τον φοβηθεί». Με άλλα λόγια, οι μάρκες λειτουργούν ακριβώς όπως τα placebos.